Οι ζωγραφιές των παιδιών έχουν τεθεί κατά καιρούς στο επίκεντρο μελετών ψυχολόγων και ψυχιάτρων θεωρώντας το σχέδιο ως μέσο πρώτης τάξεως για να ερευνήσουν τα προβλήματα που πιθανόν προκύπτουν κατά την ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδικό σχέδιο μας αφηγείται μια ιστορία με εικόνες- σύμβολα, μας αποκαλύπτει την ψυχολογική ιδιομορφία του κάθε παιδιού, την νοητική εξέλιξη αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ζει. Σε αντίθεση με τον ενήλικα καλλιτέχνη, ο οποίος εκφράζει μέσα από το έργο του κυρίως την κοινωνία, το παιδί εκφράζει με το σχέδιο του, τον εαυτό του.