Τέσσερις «ιππότες» και μία «πριγκίπισσα» δοκιμάζουν και βαθμολογούν τα μπεργκεράδικα της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, εξηγούν γιατί σνομπάρουν το burger κοτόπουλο και καταδικάζουν τη χρήση μαχαιροπίρουνου.
«Bonasera» λέω με προσπάθεια άψογης ιταλικής προφοράς και απλώνω το χέρι μου στον Dario Cecchini για να εισπράξω μια δυνατή χειραψία και ένα απέραντο αληθινά ζεστό χαμόγελο. Όλες οι συστάσεις γίνονται πάνω από ένα τεράστιο κομμάτι κρέατος που περίμενε να δεχθεί τον τεμαχισμό από τα χέρια του Dario.
Ψάχνεις κάτι να φας και μπορεί να μην πεινάς καθόλου, αλλά χρειάζεσαι να "αλλάξεις" τη γεύση σου. Μεταφορικά και πραγματικά. Γιατί η γεύση, εκτός από όλα τα άλλα, τα μαγικά και ευεργετικά, είναι και αγκαλιά...