ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι φανερό ότι η επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης που ξεκίνησε πριν από μερικές εβδομάδες με στόχο τη δημοσκοπική ανάκαμψή της, έχοντας ως αιχμές το Μακεδονικό και την καταγγελλόμενη εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο Novartis κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος.

Ε​​να από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να πάθει μια χώρα είναι να διχαστεί βαθιά. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από διχασμούς.

Η συνεχιζόμενη περιπέτεια των δύο Ελλήνων στρατιωτικών συνιστά μείζονα κρίση. Κανένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να δεχθεί σαν γεγονός ρουτίνας την παραμονή τους σε τουρκικές φυλακές με προσχήματα.

Όλοι μας θεωρούμε ότι η αιχμή του δόρατος της ελληνικής οικονομίας και συγχρόνως η βαριά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός. Ο οποίος μάλιστα καταρρίπτει κάθε χρόνο όλα τα ρεκόρ αφίξεων με τη βοήθεια κυρίως των εξ ανατολών μας αναταράξεων.

Όταν σταμάτησαν τα δανεικά, τη θέση τους πήρε η απελπισία σε τέτοιο βαθμό, ώστε χιλιάδες Έλληνες άρχισαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε φαιδρούς απατεώνες τύπου Σώρρα, σε σκίσιμο μνημονίων, σε διαγραφή χρέους και κατάργηση ΕΝΦΙΑ.

Πολύ κοντά σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού ώστε να κλείσει οριστικά το θέμα της άτυπης έρευνας για το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη ναυτιλία, βρίσκονται Βρυξέλλες και Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών.

Μια διάσταση της ελληνοτουρκικής έντασης που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική, εάν όχι αυτή τη φορά ίσως την επόμενη, είναι η απουσία ενός ισχυρού ενδιάμεσου που έχει το πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό ειδικό βάρος να εισακουσθεί. Στη συγκυρία αυτός δεν μπορεί παρά να είναι οι ΗΠΑ.

Για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος, ως κράτος, οδηγείται σε κρίσιμες και ιστορικές αποφάσεις, μέσα σε ένα πλαίσιο εκβιασμών. Εκβιασμό από το ΝΑΤΟ και τις ιδιοκτήτριες αυτού, τις ΗΠΑ.

Ο​​σο η ελληνική κοινωνία διχάζεται και παθιάζεται για τη Novartis ή με το θέμα των Σκοπίων, ξεχνάμε δυστυχώς πως έχουμε απέναντί μας μια πάγια, στρατηγική απειλή.

Α​​υτή η χώρα μεγάλωσε και κέρδισε όποτε δούλευαν ταυτόχρονα και το μυαλό και η ψυχή. Το σκεπτόμουν όταν έβλεπα το περίφημο βίντεο της κανονιοφόρου «Νικηφόρος» στην «κόντρα» της με μια τουρκική ακταιωρό στα Ίμια.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η Ελλάδα κατατάσσεται στη χαμηλότερη θέση των ευρωπαϊκών χωρών ως προς τη δυνατότητά της να ακολουθήσει την τρέχουσα βιομηχανική επανάσταση...

Ο αστυνομικός θα σε βεβαιώσει ότι πάντα ο κλέφτης είναι ένα βήμα μπροστά από τα συστήματα συναγερμού κι ο εφοριακός θα σου πει ότι ο φοροφυγάς είναι μονίμως ένα βήμα μπροστά από τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Μπούρδες.

Δύο ειδήσεις που έρχονται από τον Βόλο κάνουν ποδαρικό “στα ψιλά” της ειδησεογραφίας για το 2018. Δύο ειδήσεις από τα άκρα της κοινωνικής πραγματικότητας, που συνθέτουν τις ακρότητες της εποχής μας.

Είναι εύκολο να το παίζεις επαναστάτης και μαχητής των δικαιωμάτων του ανθρώπου μιλώντας για το ένδοξο παρελθόν. Για τον Castro το 1958 και το Πολυτεχνείο του 1973. Είναι δύσκολο να είσαι όταν φτάσει η δική σου σειρά.

"Είμαστε όλοι μέλη μιας κοινωνίας που μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια έχασε το 40% του πλούτου της, το 26% του εισοδήματός της και το 100% της δυνατότητάς της", αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παύλος Παπαδάτος.

Ο Καθηγητής Γιάννης Μεταξάς γράφει στην εφημερίδα Βήμα για την Simone Veil.

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν λιτές εκφράσεις για να εκφράσουν τις μεγάλες προσδοκίες που προηγούνται ασήμαντων αποτελεσμάτων. Η ανωτέρω φράση στα νέα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί ως “ Κοιλοπονούσε βουνό και γέννησε ποντίκι ”.

Αν οι «πλούσιοι» τρώνε από τα έτοιμα, αφαιρώντας καταθέσεις από το σύστημα, πώς θα έλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη; Η υπερφορολόγηση του εισοδήματος, η αγχώδης καθημερινότητα και η... απόδραση.

"Ας αφήσουμε λοιπόν και λίγα «μυαλά» να φύγουν για να σώσουνε και άλλους λαούς", αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παύλος Παπαδάτος.