Σωτηρία Μπέλλου: Η σπουδαία ρεμπέτισσα που έχασε τη φωνή της από καρκίνο του φάρυγγα - Πάμπτωχη ξεπουλούσε τους δίσκους της στο Κολωνάκι

Η Σωτηρία Μπέλλου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ρεμπέτικης σκηνής. Η τραγουδίστρια είχε σημαντική δράση και κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης.Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου του 1921 στο χωριό Δροσιά κοντά στη Χαλκίδα, αλλά η καταγωγή της ήταν από το χωριό Οκτωνιά.

Ήταν μέλος εύπορης οικογένειας και η μεγαλύτερη από τα τέσσερα αδέλφια της. Είχε το όνομα του αγαπημένου της παππού, Σωτήρη Παπασωτηρίου, που ήταν παπάς στο Σχηματάρι. Μάλιστα, όταν ήταν πολύ μικρή είχε αναλάβει και την ανατροφή της. Παρόλο που μεγάλωσε δίπλα σε έναν άνθρωπο της εκκλησίας, εκείνη ήταν ιδιαίτερα αντισυμβατική. 

Ο γάμος της σε μικρή ηλικία και το βιτριόλι που έριξε στο πρόσωπο του άντρα της

Παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Ο άντρας της ήταν μέθυσος, ενώ κατά τη διάρκεια ενός από τους ξυλοδαρμούς η Σωτηρία έριξε βιτριόλι στο πρόσωπό του. Για αυτό το γεγονός καταδικάστηκε σε τρία χρόνια στη φυλακή, από τα οποία εξέτισε έξι μήνες. Μετά την αποφυλάκισή της επιστρέφει στην οικογένειά της, αλλά μετά από προστριβές με τους δικούς της μετακομίζει στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1940, ακριβώς με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, και δίνει μόνο αγώνα για την επιβίωση.

Η συνεισφορά της στη Εθνική Αντισταση με το ΕΑΜ και ο κομμουνισμός

Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ. Έλαβε μέρος στη Μάχη της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 1944, τραυματίστηκε και στη συνέχεια αντιμετώπισε τις συνθήκες φυλακής και της απομόνωσης μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες. Κατά την αντιστασιακή της δράση μετέφερε μηνύματα σε γιάφκες και συμμετείχε στην οργάνωση συσσιτίων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Μάλιστα η δράση της είχε αποτέλεσμα τη σύλληψή της το 1943 μετά από προδοσία και το βασανισμό της στα διαβόητα κρατητήρια της οδού Μέρλιν (Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα), όπου βασανίστηκε για πολλές μέρες. Συνελήφθη, βασανίστηκε και κλείστηκε στη φυλακή.

Το 1947, μετά την απελευθέρωση κι αφού έχει γνωρίσει την αγριότητα και τις εμφυλιοπολεμικές διώξεις, γνωρίζεται και ξεκινάει τη συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη τα τραγούδια του οποίου είναι τα πιο σημαντικά του ρεπερτορίου της. Το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα» (κομμουνίστρια), χωρίς ούτε οι μουσικοί και ούτε ίδιος ο Τσιτσάνης να τολμήσουν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους.

Instagram @elinikotragoudi

Οι μεγάλες επιτυχίες της και οι συνεργασίες

Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της είναι τα Συννεφιασμένη Κυριακή, Τα Καβουράκια και Όταν Πίνεις Στην Ταβέρνα του Βασίλη Τσιτσάνη, με τις οποίες καθιερώθηκε στο χώρο της λαϊκής μουσικής. Πέραν του Τσιτσάνη, συνεργάστηκε και με πολλούς άλλους συνθέτες, μεταξύ των οποίων οι Γιάννης Παπαϊωάννου (Άνοιξε, Άνοιξε) και Απόστολος Καλδάρας (Είπα Να Σβήσω Τα Παλιά).

Η καριέρα της γνώρισε κάμψη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όμως το 1966 επανήλθε έπειτα από συνεργασίες της με σύγχρονους έντεχνους συνθέτες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος ("Ζεϊμπέκικο"), ο Ηλίας Ανδριόπουλος (Μην Κλαις) και ο Δήμος Μούτσης (Δε Λες Κουβέντα).

Στην καριέρα της, από τα μέσα του 1940 έως τα μέσα του 1990, συνεργάστηκε με σημαντικούς συνθέτες, μεταξύ των οποίων οι Βασίλης Τσιτσάνης, Γιώργος Μητσάκης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Μανώλης Χιώτης, Δημήτρης Γκόγκος, Στέλιος Κερομύτης, Μπάμπης Μπακάλης, Τάκης Λαβίδας, Μαρίνος Γαβριήλ, Αργύρης Κουνάδης, Ηλίας Ανδριόπουλος, Δήμος Μούτσης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος, Διονύσης Σαββόπουλος, Νίκος Μαμαγκάκης, Βασίλης Δημητρίου και Δημήτρης Λάγιος.

Διαβάστε επίσης: Το έργο «ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΕ ΛΕΝΕ» της Σοφίας Αδαμίδου στο θέατρο Μικρό Χορν

Ο καρκίνος και το άδοξο τέλος της τραγουδίστριας

Η Σωτηρία Μπέλλου έχασε στα ζάρια όλη την περιουσία της, αναγκάστηκε να πουλήσει ό,τι απέμεινε για να ζήσει, χτυπήθηκε από καρκίνο στο λάρυγγα, τους τελευταίους μήνες της ζωής της έχασε τη φωνή της και άφησε την τελευταία της πνοή στο Νοσοκομείο Μεταξά στις 27 Αυγούστου του 1997 σε ηλικία 76 ετών.