Βραβείο Αρχιτεκτονικής EIA 2022: Υπέροχη βιλίτσα με εξοχικό κήπο - μόλις ένα δωμάτιο στην Τζιά (φωτό)

Το έργο «Εξοχικός κήπος με δωμάτιο στην Κέα», που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Αλέξανδρος Φωτάκης και Nicoletta Caputo, απέσπασε πρόσφατα το Βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022 στον διαγωνισμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.

Όπως σημειώνει το Ινστιτούτο: «Το Βραβείο σηματοδοτεί και αξιολογεί το συνολικά παραγόμενο αρχιτεκτονικό έργο στην Ελλάδα. Λειτουργεί ως πρότυπο, ένα νέο παράδειγμα, που γίνεται αντικείμενο σκέψεων, κριτικής και σύγκρισης. Η επιλογή του παραδείγματος διαμορφώνεται μέσω μίας σειράς πνευματικών διεργασιών που οδηγούν σε ένα σύστημα αξιολογικών απόψεων.

Σε μία εποχή κυριαρχίας της εικόνας και του αισθητισμού που εκπέμπει, όπου εκ των πραγμάτων περιθωριοποιείται η ουσιαστική χωρική εμπειρία του κτηρίου, το αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού και ο στοχασμός γύρω από αυτό πρέπει να συμβάλουν στην προβολή της Αρχιτεκτονικής ως πνευματικής και κοινωνικής δημιουργίας και όχι μόνο ως διαδικασία παραγωγής αισθητικών αντικειμένων».

Οι αρχιτέκτονες Αλέξανδρος Φωτάκης και Nicoletta Caputo σχεδίασαν και υλοποίησαν έναν ‘εξοχικό κήπο με δωμάτιο’ σε μια από τις κεντρικές κοιλάδες της Τζιάς, στα όρια ενός δάσους από βελανιδιές, εμπλουτίζοντας το αρχιτεκτονικό ιδίωμα και τον κατασκευαστικό πολιτισμό του τόπου με σύγχρονα στοιχεία και πρακτικές: Ένας κήπος που σχεδιάζεται ως κατοικία με ταβάνι τον ουρανό, ένα δωμάτιο λιτής διαβίωσης στην ύπαιθρο που φυλάει τις μνήμες του «σταυλιού», μια νέα κατασκευαστική ηθική επιτόπιας συνεργατικής σύλληψης και κοινής νοημοσύνης αρχιτέκτονα και μάστορα

Ο κήπος βρίσκεται σε μια από τις κεντρικές κοιλάδες του νησιού, στα όρια ενός αραιού δάσους βελανιδιάς. Επωφελείται από μια ιδανική θέση με νοτιοδυτικό προσανατολισμό και θέα προς το κεντρικό ανάγλυφο του.  Χαρακτηρίζεται από το αμφιθεατρικό του σχήμα, και τη συστηματική χρήση από «όχτες», μία σειρά από λίθινους αναβαθμούς που αλλού απλά επισκευάζονται όπου χρειάζεται και αλλού επαναπροσδιορίζονται τελείως χρησιμοποιώντας τα υλικά που ήδη υπάρχουν διάσπαρτα, συνεχίζοντας μια πρακτική αιώνων οργανώνοντας το τοπίο.

Μικροί χώροι ανάπαυσης, ξέφωτά, σκαλοπάτια, περάσματα και μερικά νέα ενδημικά οπωροφόρα δέντρα βρίσκουν την θέση τους κατά την διάρκεια της κατασκευής, αναφέρει το archisearch.gr.

Έτσι με ελάχιστες παρεμβάσεις, οι χωρικές ποιότητες και οι κινήσεις του κήπου οργανώνονται ως μια μεγάλη υπαίθρια οικία.

Μια νέα διαδρομή που ξεκινά από την είσοδο του κήπου, διασχίζει ένα μικρό δωμάτιο και καταλήγει στο ψηλότερο σημείο του. Ακολουθεί τα ίχνη που σχημάτισαν το νερό και τα ζώα στο παρελθόν και προσπαθεί περισσότερο να δώσει κατευθύνσεις, με την χρήση σημειακών αρχιτεκτονικών στοιχείων και δένδρων, παρά να στρώσει μια συνεχή επιφάνεια.

Ο σχεδιασμός του και κυρίως η κατασκευή, διήρκεσαν σχεδόν έξι χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος του τελικού αποτελέσματος, αποτελεί προϊόν επιτόπιας συνεργατικής σύλληψης του αρχιτέκτονα με τους τοπικούς μάστορες. Η βιωσιμότητα της κατασκευής και η τελική αυτονομία του κτιρίου είναι βασικό κριτήριο σε όλα τα επίπεδα της ανάπτυξης του έργου.

Φωτογραφίες:  Αλίνα Λέφα, afotakis.com