Ο Dr. Daniel Goleman – εμπνευστής του όρου «Συναισθηματική Νοημοσύνη», E.Q., EMOTIONAL INTELLIGENCE”, καθηγητής του Harvard University και Συγγραφέας του bestseller:
Μία νεαρή μητέρα από την Νέα Υόρκη προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση όταν έγινε γνωστή η ιστορία της, στα τέλη του περασμένου χρόνου, και τώρα δικαιώνεται για την επιλογή της που έθεσε σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή.
Η Gina Shergold από το Ηνωμένο Βασίλειο, έχασε το σύζυγό της, Steve, σε ηλικία 33 ετών, 2 χρόνια μετά το γάμο τους, όταν εκείνος διαγνώστηκε με καρκίνο του εντέρου.
Στη εποχή της μετάδοσης της είδησης σε πραγματικό χρόνο, όπου όσα συμβαίνουν πχ στο λιμάνι του Πειραιά στις 12 το μεσημέρι είναι ταυτόχρονα και στην οθόνη της τηλεόρασης μας, είναι ίσως αναπόφευκτο η ιστορία που εκτυλίσσεται μπροστά στο φακό – δικαίως ή αδίκως- να συμπυκνώνεται σε μια φωτογραφία ή στο καρέ ενός βίντεο.
Τα παιδιά, από τη νηπιακή ακόμη ηλικία, χρειάζεται να μάθουν να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους και να τηρούν ορισμένους κανόνες, ώστε να προστατεύουν τον εαυτό τους, αλλά και να μπορούν να συμβιώνουν με άλλους ανθρώπους.
Ονόμασε τον γιο του Αδόλφο Χίτλερ, προκάλεσε και προκαλεί οργή, αλλά εκείνος δηλώνει ότι τον έχουν παρεξηγήσει - είναι απλά ένας συνηθισμένος ναζιστής πατέρας...
Οταν ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ δημιουργούσε το 2004 τον πιο διάσημο ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης δεν περίμενε ότι το Facebook θα γινόταν «όχημα» για την εξάπλωση του bullying στο μαγικό κόσμο του Διαδικτύου, με στόχο μάλιστα τα πιτσιρίκια του Δημοτικού.
Η εφηβεία είναι η περίοδος, και για τα δύο φύλα, κατά την οποία ο νέος και η νέα αρχίζουν να συνειδητοποιούν και να καθορίζουν τις σεξουαλικές διαθέσεις τους και να προσανατολίζουν την πορεία τους.
Μέχρι και πριν λίγα χρόνια οι γονείς ενδιαφερόντουσαν πρώτιστα για την πνευματική και διανοητική καλλιέργεια των παιδιών τους, θεωρώντας ότι η υψηλή νοητική επάρκεια - εφυία αποτελεί εγγυητικό παράγοντα ικανότητας, επιτυχίας και γιατί όχι συναισθηματικής επάρκειας ενός ατόμου.
Είμαι στη μέση ενός τεράστιου χαοτικού δωματίου. Βρίσκομαι μέσα σε ένα κρεβατάκι καθιστός, με ψηλά θεόρατα κάγκελα γύρω γύρω. Προσπαθώ να σηκωθώ όρθιος να ζητήσω βοήθεια, τελικά τα καταφέρνω.
Πολλοί γονείς παραπονιούνται στους δασκάλους και στους ειδικούς, ότι τα παιδιά τους δεν τους ακούνε. Χαρακτηρίζονται «ατίθασα», «αδιάφορα», «αντιδραστικά» και «ανυπάκουα».
Ερώτηση στον ειδικό: "Η ζωή μου τα τελευταία 12 χρόνια είναι εφιαλτική. Ο λόγος ότι -λόγω αδυναμίας- δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα που ήρθε σαν καταιγίδα στη ζωή μου.
Oι γονείς της πεντάχρονης Γεωργίας λένε ότι πολύ συχνά κάνει παράπονα για τους φίλους της: «H Eλεάννα την έσπρωξε, ο Nίκος την κλώτσησε ή την κορόιδεψε. Aυτό έχει γίνει πια κουραστικό.
Οι μαμάδες τείνουν να εφευρίσκουν τρόπους έτσι ώστε να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να κερδίζουν χρόνο. Όσο για αυτές που έχουν δίδυμα ή τρίδυμα η ανάγκη είναι πιο επιτακτική. Κάποιες βέβαια μπορεί και να το παρακάνουν…
Όλοι οι γονείς θέλουμε ένα πράγμα για τα παιδιά μας: να είναι ευτυχισμένα! Το κάνουμε όμως σωστά; Γιατί οι γονείς κάνουν λάθος στην ανατροφή των παιδιών τους;