Η Εριέττα Κούρκουλου - Λάτση cover girl σε περιοδικό - Μιλά για τον βιγκανισμό, το γιο της και τη στάση της προς τη ζωή

H Εριέττα Κούρκουλου - Λάτση είναι το cover girl του Vegan issue Ιανουαρίου του Shape και σε αυτή τη συνέντευξη μιλά για τον βιγκανισμό, το γιο της και τη στάση της προς τη ζωή.

Η κόρη του Νίκου Κούρκουλου, έδωσε συνέντευξη στην Ελένη Δασκαλάκη για το περιοδικό shape. 

Διαβάστε παρακάτω την συνέντευξη: 

Εριέττα, καλώς ήρθες σε αυτό το ξεχωριστό τεύχος του Shape και χαίρομαι που σε γνωρίζω. Έχεις επιλέξει να μοιράζεσαι δημόσια στιγμές από την προσωπική σου ζωή, κυρίως σχετικά με την εγκυμοσύνη και την ανατροφή του Νίκου, του γιου σου. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση, να είσαι τόσο ανοιχτή σε μια κοινωνία που είναι παραπάνω από έτοιμη να κρίνει και να επικρίνει τον καθένα μας;

Ξεκίνησαν όλα αρκετά αυθόρμητα, θα έλεγα, φαντάζομαι από μια εσωτερική ανάγκη να επικοινωνήσω τα πιστεύω μου και να βοηθήσω με τη φωνή μου το vegan κίνημα της χώρας μου. Επιστρέφοντας από την Αμερική, όπου πέρασα έναν χρόνο σε μια υπέροχη φούσκα βιγκανισμού, κατάλαβα πόσο λείπει μια αντίστοιχη φωνή από την Ελλάδα.

Ξεκίνησα να ανεβάζω, λοιπόν, τη δική μου πορεία προς αυτό τον τρόπο ζωής μαζί με κάποιες συνταγές και καθημερινές μου συνήθειες. Σταδιακά το προφίλ αυτό εξελίχθηκε στο να επικοινωνεί πολλά άλλα θέματα που με απασχολούν και μάλλον απασχολούν αρκετό κόσμο, όπως είναι η υπογονιμότητα, η εγκυμοσύνη, η γέννα, η ανατροφή ενός παιδιού, η ψυχική υγεία, η ασθένεια του καρκίνου και πολλά άλλα. Για να απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα, δε νομίζω ότι ήταν προϊόν πολλής σκέψης, αλλά αποτέλεσμα μιας δικής μου ανάγκης να επικοινωνήσω με άλλους ανθρώπους που μοιράζονται τους προβληματισμούς μου και ένα πάθος για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον για όλους.

Όσο για την κριτική, πάντα θα υπάρχει και κάποιες ημέρες είναι δύσκολο να μην επηρεάζομαι. Ήμουν, όμως, τις προάλλες στο μαγαζί μας, το Holy Llama, και με πλησίασε μια κοπέλα συγκινημένη, λέγοντάς μου ότι είμαι ο λόγος που έγινε vegan και ότι έχει αλλάξει όλη της η ζωή από τη στιγμή που πήρε αυτή την απόφαση. Παρόλο που ο λόγος δεν είμαι εγώ, αλλά ο ίδιος της ο εαυτός στην πραγματικότητα, αυτές οι συναντήσεις σβήνουν κάθε αρνητικό και πικρόχολο σχόλιο που μπορεί να έχω δεχτεί.

Τι εισπράττεις από τον κόσμο είτε όταν σε βλέπει κάπου από κοντά είτε μέσα από τα social media;

Νομίζω ότι ο κόσμος εκπλήσσεται, γιατί έχει μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό του για τους ανθρώπους που έχουν τη δική μου οικονομική επιφάνεια. Ότι είναι απόμακροι, ότι δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας και των δυσκολιών που βιώνει ο υπόλοιπος κόσμος και ότι δεν τους ενδιαφέρει ίσως. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό μπορεί και να ισχύει. Στη δική μου δεν ίσχυσε ποτέ, γιατί δεν το επέτρεψαν οι γονείς μου. Σίγουρα έχω πολλές διευκολύνσεις, αλλά κατά τα άλλα έχω κι εγώ καθημερινά τη δουλειά και τις υποχρεώσεις μου, την οικογένεια και τους φίλους μου, τους προβληματισμούς, τις φοβίες και τις χαρές μου. Είμαι κι εγώ άνθρωπος.

Θέλω να σε ρωτήσω κάτι που πάντα αναρωτιόμουν για τις vegan μαμάδες. Θυμάμαι, όταν ήμουν έγκυος, ότι είχα τεράστιο άγχος για το αν τρέφομαι σωστά, αν παίρνω βιταμίνες και όλα όσα χρειάζονταν για να αναπτυχθεί σωστά το μωρό. Γενικότερα, αν τρέφομαι σωστά για να είμαι η ίδια υγιής και να έχω ενέργεια για να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις της μητρότητας. Πώς το βίωσες αυτό το κομμάτι ως vegan; Ήσουν σίγουρη για τις επιλογές σου ή αμφιταλαντεύτηκες;

Δεν είμαι άνθρωπος που αμφιταλαντεύομαι γενικότερα. Όταν κάνω μια επιλογή είμαι πολύ σίγουρη γι’ αυτήν, ίσως γι’ αυτό και να καθυστέρησα να γίνω vegan. Υπάρχει μια πολύ λανθασμένη εικόνα του vegan δυστυχώς, η οποία παρουσιάζει στερημένους ανθρώπους που κάνουν κάθε εβδομάδα αιματολογικές για να επιβιώσουν. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες ιατρικές μελέτες στις οποίες επιβεβαιώνεται από τους ειδικούς το αντίθετο. Οι vegans τείνουν να τρέφονται πιο σωστά, γιατί αποκλείουν βλαβερές τροφές, όπως το κόκκινο κρέας, που έχει καταγραφεί επισήμως ως 2A καρκινογόνο, ή τα γαλακτοκομικά, που δε μας προσφέρουν τίποτα, εκτός από ορμόνες και πύον. Μια vegan μαμά, επίσης, από τη φύση της έχει αποκλείσει τροφές που απαγορεύονται κατά την εγκυμοσύνη και δε χρειάζεται να ανησυχεί για το ψήσιμο του ψαριού που δεν τρώει.

Εξυπακούεται ότι μπορεί να είναι κανείς vegan και να τρώει εντελώς ανθυγιεινά, αλλά εγώ δεν άνηκα ποτέ σε αυτή την κατηγορία. Τρώγοντας μη επεξεργασμένα εποχικά προϊόντα, όσπρια, δημητριακά, λαχανικά, σπόρια, φρούτα και λαχανικά, καλύπτουμε όλες μας τις ανάγκες απόλυτα.

Μεγαλώνεις τον γιο σου ως vegan. Δεν είναι πιο περίπλοκο να σχεδιάσεις μια ισορροπημένη και θρεπτική διατροφή όταν λείπουν κάποιες διατροφικές ομάδες;

Ό,τι είναι καινούριο είναι και περίπλοκο μέχρι να προσαρμοστεί κανείς σε αυτό. Με λίγα λόγια, ο γιος μας τρώει ό,τι τρώμε κι εμείς, απλά χωρίς αλάτι και ζάχαρη. Όπως καλύπτονται οι δικές μας ανάγκες, έτσι ισχύει και για τις δικές του, απλά χρειάζεται μια καλύτερη οργάνωση. Ο Νίκος δεν έφαγε ποτέ κρέμα. Με τη βοήθεια της Σοφίας Κανέλλου, vegan μαμάς δύο υπέροχων αγοριών και ιδρύτριας του Εργαστηρίου Συνειδητής Διατροφής, καταφέραμε να εντάξουμε ολόκληρες τροφές από την πρώτη ημέρα, πράγμα το οποίο μας διευκόλυνε, γιατί το παιδί μας μπορούσε και έτρωγε σχεδόν όπως εμείς. 

Από αναρτήσεις σου αντιλαμβάνομαι ότι δεν ανήκεις στους vegans που θα έκαναν "επίθεση" σε κάποιον που τρώει κρέας για την επιλογή του, είτε αυτός είναι στο ευρύτερο είτε στο φιλικό σου περιβάλλον. Τι λες για όλες τις υπερβολές, προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, που κρίνουν τις διατροφικές επιλογές ή τον τρόπο ζωής ενός ανθρώπου;

Επίθεση δε θα έκανα, όχι. Ο πρώτος λόγος γι’ αυτό είναι ότι δεν πιστεύω ότι η προσέγγιση αυτή είναι αποτελεσματική και, αφού ο στόχος μου είναι να μεγαλώνει συνεχώς το vegan κίνημα, η επίθεση δεν υπηρετεί τον σκοπό μου. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί, όσο και να θυμώνω πολλές φορές με την άρνηση των ανθρώπων να δουν την αλήθεια, τον απερίγραπτο πόνο και το μαρτύριο των ζώων αυτών, θυμίζω στον εαυτό μου ότι κι εγώ και οι περισσότεροι vegans βρισκόμασταν κάποτε στη θέση τους.

Θέλω να πιστεύω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι καλοί και απλά δεν έχουν κάνει ακόμα τη σύνδεση μεταξύ του μπέικον και της Πέπας, την οποία βλέπουν στην τηλεόραση και μαθαίνουν να λατρεύουν μέσα από τα μάτια των παιδιών τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη ζωή μου δεν είναι vegans. Όλοι όμως έχουν επηρεαστεί λιγότερο ή περισσότερο από τη δική μου πορεία. Εξυπακούεται ότι δε θα απαρνηθώ τους φίλους και την οικογένειά μου επειδή επιλέγουν ακόμη να τρώνε ζώα και ζωικά υποπροϊόντα, όμως, δε θα καθίσω σε τραπέζι όπου τρώνε κρέας, γιατί το κρέας για εμένα αντιπροσωπεύει την αδικία, τον πόνο και τον άδικο και αδικαιολόγητο θάνατο ενός πλάσματος που πάλεψε με όλο του το είναι να σωθεί. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η λέξη "επιλογή" για το συγκεκριμένο θέμα πάντα με προβληματίζει.

"Είναι προσωπική επιλογή το τι θα φάω" λένε πολλοί. Εγώ απαντώ πως ό,τι κάνουμε στη ζωή, ανεξαιρέτως, είναι προσωπική επιλογή. Το να πάω να πάρω τον καφέ μου το πρωί και να φωνάξω στον άνθρωπο που μου τον ετοιμάζει ή το να βγω από το αυτοκίνητό μου και να παίξω μπουνιές με κάποιον επειδή μου κόρναρε είναι επίσης προσωπικές επιλογές. Έχουμε μια τάση εμείς οι άνθρωποι, βλέπεις, να κάνουμε λάθος επιλογές. Επιλογές που επηρεάζουν αρνητικά τους συνανθρώπους και τον κόσμο γύρω μας.

Ευτυχώς, για πολλά από αυτά έχει προβλέψει το νομικό μας σύστημα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνέπειες όταν κάνουμε μια επιλογή που είναι επιβλαβής για κάποιον άλλο. Στην περίπτωση της κατανάλωσης του κρέατος, όμως, δεν υπάρχουν νομικές συνέπειες, με αποτέλεσμα να ξεχνάμε ότι η επιλογή αυτή οδηγεί στον θάνατο ενός ζώου που ήθελε, όπως κι εμείς, να ζήσει. Ξεχνάμε συχνά ότι το ζώο δεν είναι λαχανικό ή συστατικό, δεν είναι "κάτι", είναι "κάποιος" και ο ευκολότερος τρόπος να το καταλάβουμε αυτό είναι να κοιτάξουμε τον σκύλο ή τη γάτα μας. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πλέον ότι μερικά από τα ζώα που εκτρέφονται και σκοτώνονται για να τα φάμε είναι πιο ευφυή από τα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε τα κρεβάτια μας.

Έχεις έρθει στη φωτογράφηση μαζί με το σκυλάκι σου, τη Μάρτζι. Πιστεύεις ότι ο σεβασμός στα ζώα συνδέεται με το πώς συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους γύρω μας, αλλά και με το πόσο "πολιτισμένος" είναι ένας λαός;

Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος που σέβεται την ύπαρξη όλων των πλασμάτων του κόσμου μας εξυπακούεται ότι θα σεβαστεί και τον συνάνθρωπό του, όπως και ότι όποιος μάχεται για τα δικαιώματα των ζώων μάχεται ή θα έπρεπε να μάχεται και για τα δικαιώματα των ανθρώπων και το αντίθετο. Η αδικία και η κακία έχουν τον ίδιο παρονομαστή, είτε κατευθύνονται προς τον άνθρωπο είτε προς κάποιο άλλο ζώο. Όσο συνεχίζει να υπάρχει η εκμετάλλευση και η καταπάτηση των δικαιωμάτων του ενός θα συνεχίσει να υπάρχει και του άλλου. Μόλις εντοπίσουμε και παραδεχτούμε αυτή τη σύνδεση, θα λύσουμε πολλά από τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τη σύγχρονη κοινωνία μας.

Λέγοντας όλα αυτά, σκέφτομαι ότι όχι μόνο πάσχουμε από έλλειψη σεβασμού προς τα ζώα, αλλά και από έλλειψη σεβασμού και αγάπης για τους ανθρώπους. Τι σκέφτεσαι με τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδιά που έχουν έρθει στη δημοσιότητα;

Πολύ σωστά αναφέρεις την έλλειψη σεβασμού και αγάπης για τα ζώα και τους ανθρώπους στην ίδια πρόταση. Νομίζω ότι ο σεβασμός και η αγάπη για τα ζώα προϋποθέτει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τον διπλανό μας. Όταν είναι κανείς διατεθειμένος να υπερασπιστεί τη ζωή ενός μυρμηγκιού, είναι σίγουρο ότι ο ίδιος άνθρωπος θα εναντιωθεί σε κάθε είδους αδικία και θα μπει στη μέση για να προστατέψει όποιον, όπου και όποτε χρειαστεί. Όσον αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών αλλά και των γυναικών που έρχονται τελευταία στη δημοσιότητα, δε νομίζω ότι υπάρχουν λόγια.

Είναι πολύ στενάχωρο και φοβιστικό το πόση αρρώστια κυκλοφορεί γύρω μας. Η άποψή μου είναι ότι ο μόνος τρόπος για να προστατέψουμε αυτούς που το έχουν ανάγκη και ειδικά τα παιδιά μας είναι να ξεφύγουμε λιγάκι από τη νοοτροπία του "δεν ανακατεύομαι" και να αρχίσουμε να ανακατευόμαστε. Να αρχίσουμε να παρατηρούμε και να μη φοβόμαστε να μιλήσουμε. Πριν από λίγα χρόνια ένας πατέρας χαστούκισε με όλη του τη δύναμη τον 5 ή 6 ετών γιο του μπροστά μου σε ένα ξενοδοχείο. Δε μίλησε κανένας και δε μίλησα ούτε εγώ. Δεν κοιμήθηκα δύο βράδια.

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δε θα σωπάσω ξανά μπροστά στην αδικία. Όταν κάνουμε τα στραβά μάτια, είμαστε συνένοχοι. Ο μόνος τρόπος να προλάβουμε τέτοια περιστατικά είναι να χρησιμοποιούμε τη φωνή μας και να μάθουμε στα παιδιά μας να χρησιμοποιούν τη δική τους φωνή. Να μας μιλάνε για τα πάντα χωρίς φόβο. Ίσως έτσι να προλάβουμε το κακό πριν γίνει.

Νιώθω ότι όλα όσα συζητάμε συνδέονται. Μπορούμε να κάνουμε ο καθένας μας, από τη δική του μεριά, μια μικρή θετική αλλαγή; Μπορεί ο καθένας να... αλλάξει τον κόσμο;

Πιστεύω πραγματικά ότι η δύναμη του ενός είναι τεράστια. Όλος ο κόσμος άλλωστε αποτελείται από έναν συν έναν συν έναν και οι μεγάλες αλλαγές έρχονται από πολλές και συστηματικές μικρές αλλαγές. Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Βέβαια, αν έχουμε την τύχη να ενωθούμε και να συνεργαστούμε με τους κατάλληλους ανθρώπους, η δύναμη αυτή πολλαπλασιάζεται.

Μια καλή αρχή για εμένα είναι να βάλουμε στόχο να γινόμαστε κάθε μέρα λίγο καλύτεροι. Φαινομενικά μικρές πράξεις, όπως ένα χαμόγελο, μια "καλημέρα", λίγη υπομονή με τον μπροστινό μας στο φανάρι που δεν ξέρουμε τι μπορεί να περνάει, φτάνουν για να γινόμαστε καλύτεροι. Ένα γεύμα τη φορά χωρίς κρέας, ένα ευρώ στον άστεγο που προσπερνάμε στον δρόμο για τη δουλειά μας, ένα μπολ με φαγητό στο αδέσποτο της γειτονιάς μας. Καθεμία από αυτές τις μικρές κινήσεις αρκούν για να μας αλλάξουν ως ανθρώπους, αλλά και να αλλάξουν τον κόσμο ολόκληρο για κάποιον.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα;

Έχω απαντήσει σε αντίστοιχη ερώτηση και θα πω το ίδιο που είχα πει τότε… Ελπίζω να μην μπορώ καν να φανταστώ το πώς και πού θα είμαι σε 5 χρόνια από τώρα. Αισθάνομαι ότι έχω τόσο πολλά να κάνω, που δε θέλω να περιοριστώ θέτοντας κάποιον στόχο για τα επόμενα 5 χρόνια. Ελπίζω να είμαι καλύτερη απ’ ό,τι είμαι σήμερα.

Ελπίζω να έχω καταφέρει περισσότερα. Να έχω βοηθήσει περισσότερους. Να έχω μάθει, να έχω αγαπήσει και να έχω χαμογελάσει περισσότερο. Ό,τι και να έχει γίνει, αν έχω την υγεία μου, αν η οικογένειά μου και οι άνθρωποι που αγαπώ είναι καλά και αν έρχονται ακόμα άνθρωποι στο μαγαζί μας στο κέντρο της Αθήνας και μου λένε ότι έκοψαν το κρέας γιατί παρακολουθούν τις αναρτήσεις μου, αυτό θα μου είναι υπεραρκετό.