Προκαλεί ο Ρουπακιάς στην απολογία του: ''Απλή ανθρωποκτονία, έσκυψε ο Παύλος Φύσσας και τον πέτυχα στην καρδιά’’ (φωτό)

Για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, ο καθ' ομολογία δολοφόνος του 34χρονου μουσικού, Γιώργος Ρουπακιάς, απολογήθηκε δημόσια, ενώπιον των φυσικών δικαστών του και ακροατηρίου για το έγκλημα στο Κερατσίνι, που έδωσε το έναυσμα για την έρευνα της Δικαιοσύνης σχετικά με τη δράση της Χρυσης Αυγής.

Περιέγραψε λεπτό προς λεπτό τι έκανε το απόγευμα και το βράδυ της συγκεκριμένης ημέρας που αφαίρεσε τη ζωή του Παύλου Φύσσα, λέγοντας πως έκαναν «μια απλή ανθρωποκτονία την έκαναν θέμα επειδή είναι το πολιτικό από πίσω».

Σημειώνεται ότι λίγο πριν διακόψει το δικαστήριο ο πατέρας του 34χρονου μουσικού, δεν άντεξε και κινήθηκε προς την έδρα φωνάζοντας «Σούμο πάλευε. Φοβήθηκε τον Παύλο; Λέει ψέματα».

Στο δικαστήριο δεν βρίσκεται η μητέρα του Παύλου Φύσσα.

Ο Γιώργος Ρουπακιάς νωρίτερα περιέγραψε λεπτό προς λεπτό τις κινήσεις του τη νύχτα που έκοψε το νήμα της ζωής του Παύλου Φύσσας. Παραδέχθηκε πως έβγαλε μαχαίρι, θέλοντας να χτυπήσει τον άτυχο μουσικό στα πόδια, μόνο που αυτό τον βρήκε στο θώρακα. Μίλησε και για τη δράση του με την Χρυσή Αυγή».

«Πήγα στις πέντε το απόγευμα στα γραφεία. Μου λέει ο Πατέλης γύρω στις 8 παρά το βράδυ να πάω να πάρω κάτι τρικάκια από το Περιστέρι γιατί θα μιλούσε την Πέμπτη ο Μιχαλολιάκος. Εμείς ξέραμε ότι θα μιλήσει ο Λαγός μέχρι εκείνη την ώρα. Εγώ πήγα κάπου στην πλατεία Μπουρναζίου.

Έμεινα εκεί περίπου 1,5 ώρα γιατί δεν τα είχε έτοιμα. Έφυγα γύρω στις 22.30» ανάφερε χωρίς να μπορεί όμως να πει σε ποιο τυπογραφείο πήγε το επίμαχο απόγευμα.

Στη συνέχεια υποστήριξε ότι έφτασε στην τοπική έντεκα παρά το βράδυ και επειδή είχαν «πεσίματα», έπειτα από εντολή Πατέλη πήγε δυο στενά πιο κάτω να τα παραδώσει. «Φτάνοντας στις 12 παρά κοντά στο ραντεβού ήταν ο Καζαντζόγλου με ένα μαύρο αυτοκίνητο για να του δώσω τρικάκια.

Χτύπησε το τηλέφωνο του εκείνη την ώρα και κάτι του είπαν. Το έβγαλε πίσω στο τσαντάκι του, που το είχε κάπου στον ουρανό του αυτοκινήτου. Φορούσε άσπρη φόρμα» υπογράμμισε ο κατηγορούμενος και συμπλήρωσε ότι λίγο νωρίτερα τον είχε καλέσει ο Δήμου, ο οποίος του ανέφερε το υπάρχει μήνυμα που τους καλεί όλους στην τοπική.

«Εμένα το μυαλό μου πήγε στο κακό με το μήνυμα. Σκέφτηκα μήπως μας έχουν πετάξει καμία μολότοφ ή έχουν σπάσει την είσοδο της πολυκατοικίας. Παλαιότερα μας είχε πει ο Πατέλης ότι όσοι μένουμε κοντά, όταν μας χρειάζεται να τρέχουμε. Εγώ προσπάθησα να βρω Πατελη και Καζαντζόγλου αλλά δεν τα κατάφερα», εξήγησε σχετικά με το μήνυμα που καλούσε μέλη της οργάνωσης στην τοπική.

«Είπα στον Δήμου να πάει και ότι έρχομαι κι εγώ. Κατευθύνομαι στην τοπική, δεν βλέπω κανέναν απ’ έξω και συνεχίζω προς το ραντεβού μου με τον Καζαντζόγλου», τόνισε ακόμα.

Μετά το ραντεβού ο κατηγορούμενος κατευθύνθηκε πάλι προς την τοπική. Στο σημείο είδε Κομιανό, Σταμπέλο, Δήμου και Σκάλκο. Στη δήλωση Ρουπακιά, ο Κομιανός πετάχτηκε από το εδώλιο λέγοντας «εμένα ρε; Εμένα;».

«Ήμουν φορτισμένος και ταραγμένος κι έφτιαξα μια ιστορία από το μυαλό μου»

«Ήταν όλοι με αναμμένες μηχανές. Ήταν 8-10 μηχανές και κάποιες είχαν 2 άτομα. Κανείς δε σήκωσε κράνος. Εγώ από το σωματότυπο κατάλαβα κάποιους» είπε ο Γιώργος Ρουπακιάς με την Πρόεδρο να του απαντά όχι είχε τοποθετήσει και τον Πατέλη στο σημείο σε κάποια από τις απολογίες του. «Ήμουν φορτισμένος και ταραγμένος κι έφτιαξα μια ιστορία από το μυαλό μου» απάντησε ο Γιώργος Ρουπακιάς.

Όταν ο Γιώργος Ρουπακιάς έφτασε στην τοπική, εκείνοι έφευγαν και ρώτησα «τι έγινε ρε παιδιά;», μου είπαν «την έπεσαν σε δικό μας στο Κερατσίνι και πάμε να την απεγκλωβίσουμε». «Τους ακολούθησα με το αμάξι. Στη μέση της διαδρομής βρήκαμε και το Τζόρβα. Φτάσαμε στο Κοράλλι την καφετέρια. Βλέπω τον Παύλο Φύσσα και καμία εικοσαριά άτομα.

Είχε τελειώσει ο αγώνας και δεν ξέρω αν ήταν παρέα του όλοι αυτοί ή απλώς τελείωσα ο αγώνας. Ήταν όλοι σταματημένοι μπροστά από την καφετέρια. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα» περιέγραψε στο δικαστήριο, υποστηρίζοντας πως δεν τον ήξερε καθόλου μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Αυτή του η φράση εξόργισε τον πατέρα του Παύλου Φύσσα που φώναξε «Είσαι ψεύτης» από το σημείο που καθόταν. «Ήταν ο Φύσσας με καμία εικοσαριά άτομα. Έκοψαν μετά οι μηχανές, έκοψα κι εγώ και με κατάλαβε ο Φύσσας και μου φώναξε «γ@μ@ το σπίτι σου». Ήταν μικρό το στενό, έκοψαν οι μηχανές, έκοψα κι εγώ.

Δεν του απάντησα και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένα της ομάδας ΔΙΑΣ και μου χτυπάει το καπό και μου λέει «έλα, έλα», σαν να μου λέει φύγε. Έφυγα πήγα λίγο πιο κάτω και άφησα το αυτοκίνητο αλλά ήταν το μισό απ’έξω. Βλέπω στο αντίθετο ρεύμα της Παναγή Τσαλδάρη μια θέση. Περίμενα να περάσουν 2 αυτοκίνητα και πήγα στο αντίθετο ρεύμα για να μπω να παρκάρω».

• Π: Οι αστυνομικοί είπαν ότι υπήρχαν άνθρωποι με κοντάρια και λοστούς.
• Κ: Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα
• Π: Γιατί να το πουν αυτό οι αστυνομικοί;
• Κ: Δεν ξέρω, αλλά δεν ήταν λογικό.
• Π: Άρα είναι αναληθής αναφορά των αστυνομικών;
• Κ: Έχει κάνει πολλές αναληθείς αναφορές. Το ξέρετε.
• «Μόλις άφησα το αυτοκίνητο βλέπω στο δρόμο το Φύσσα με 3-4 άτομα ακόμα. Είναι 2-3 μέτρα πιο πίσω του τα άτομα. Είναι μια παρέα. Φωνές άκουγα αλλά δεν ξέρω από που. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματα μας. Είχαμε απόσταση 4 μέτρα. Έγιναν όλα σε δευτερόλεπτα. Μάλλον με θυμήθηκε και μου λέει «τι είναι ρε;» κι έρχεται κατά πάνω μου. Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου, τράβηξα χειρόφρενο και τράβηξα ένα μαχαίρι που είχα..» περιέγραψε ο Ρουπακιάς με την Πρόεδρο να τον σταματά.
• Π: Μισό λεπτό. Γιατί πήρατε μαχαίρι. Ήσασταν στο αμάξι.
• Κ: Τι να έκανα; Να έκλεινα τις ασφάλειες; Είχα ανοιχτά παράθυρα.
• Π: Σήμερα αυτό θα κάνατε;
• Κ: Ε τι θα έκανα;
• Π: Είχατε την ευχέρεια να φύγετε. Όπως σας βγάλει ο δρόμος
• Κ: Πώς να φύγω είχε κίνηση;
• Π: Να κλείστε ασφάλειες και παράθυρα. Κρατούσε μαχαίρι ή κάτι;
• Κ: Όχι δεν κρατούσε. Αλλά ήταν ένα δευτερόλεπτο μακριά και είχε και 3-4 άτομα μαζί.
• Π: Εσείς πήγατε να βοηθήσετε κάποιον στο Κερατσίνι υποτίθεται. Γιατί σταματήσατε εκεί;
• Κ: Όχι, δεν τον ήξερα. Ήξερα ότι θα τους κυνηγήσουν; Ότι θα πέσω πάνω του την ώρα που παρκάρω; Αυτός σκέφτηκε προφανώς ότι πάμε να τον κυκλώσουνε, όχι ότι εγώ πάω να παρκάρω. Υπέθεσα ότι τους κυνήγησαν οι Χρυσαυγίτες και όταν με είδε μπροστά του σκέφτηκε ότι πάμε να τους κυκλώσουμε.

«Αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός»

Στην συνέχεια ο μάρτυρας περιέγραψε τα κρίσιμα δευτερόλεπτα. «Στο αυτοκίνητο είχα ένα μαχαίρι. Και άνοιξα την πόρτα. Αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός. Θα ήταν η τελευταία λύση γιατί θα με έφταναν. Είχα το μαχαίρι. Βγαίνω έξω, κάνω ένα βήμα στο πεζοδρόμιο κι αρχίζει να με χτυπάει με γροθιές. Κρατώντας το μαχαίρι έκανα τα χέρια μου προς τα πάνω για να προστατευθώ.

Ήταν πιο ψηλός από εμένα. Τα σήκωσα για να προστατέψω το κεφάλι μου. Του έριξα στα πόδια για να κάνει πίσω. Όπως πήγα για τη δεύτερη είχε πέσει και τον πέτυχα στην καρδιά.

• Π: Ο Ιατροδικαστής βρήκε χτυπήματα; Έχετε δει την έκθεση;
• Κ: Έχω μαλακό τριχωτό κεφαλής και μου βρήκε κάποιες εκδορές. Στην έκθεση δεν αναφέρεται τίποτα.
• Π: Η διαφορά ύψους με τον Φύσσα ποια ήταν;
• Κ: Περίπου ένα κεφάλι…
• Π: Την πρώτη φορά που τον χτυπήσατε;
• Κ: Στο πόδι
• Π: Όταν σκοπός κάποιου δεν είναι να σκοτώσει, επιλέγει μέρη που δεν είναι ζωτικά και τον αποδυναμώνει. Η συνέχεια γιατί χρειαζόταν;
• Κ: Δεν έχω απασχολήσει ποτέ εγώ. Ούτε γήπεδο ούτε πουθενά. Το μόνο που θέλεις εκείνη την ώρα είναι να φύγεις από το χέρια του.
• Π: Τα χέρια ενός ανθρώπου που σύμφωνα με τον ιατροδικαστή δεν σας έχει καταφέρει πλήγμα.
• Κ: Ούτε να τον τραυματίσω ήθελα.
• Π: Βρέθηκαν χτυπήματα στο θώρακα κι την καρδιά
• Κ: Όταν σε βαράει ο άλλος κι είσαι σκυμμένος, πάνω στην ταραχή και την τρέλα δεν καταλαβαίνεις. Την ώρα που τρως ξύλο…
• Π: Ναι που ξύλο βέβαια δεν προκύπτει
• Κ: Έχει γίνει μια απλή ανθρωποκτονία και… το έκαναν
• Π: Δεν μπορείτε ΠΟΤΕ να λέτε απλή ανθρωποκτονία.