Πρώτη μπαλαρίνα στα Μπολσόι και στην Σκάλα του Μιλάνου, η Σβετλάνα Ζαχάροβα είναι αναμφισβήτητα μια από τις κορυφαίες χορεύτριες της εποχής μας. Το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να την απολαύσει στο Χριστουγεννιάτικο Γκαλά Χορού, μαζί με άλλα οκτώ διάσημα αστέρια του ρωσικού μπαλέτου, σε πρωτοπόρες, μοντέρνες αλλά κυρίως κλασικές κινησιολογικές εκδοχές, με έργα που την ανέδειξαν και την εκτόξευσαν.
«Ζωντανός Θρύλος», «Ντίβα», «Superstar», «Τσαρίνα του κλασικού μπαλέτου» είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούν τα μίντια για αυτήν ενώ στα Μπολσόι την αποκαλούν Assoluta Zakharova ( Ζαχάροβα - η απόλυτη μπαλαρίνα), παραλείποντας το μικρό της όνομα όπως παλιότερα με την Πάβλοβα και την Ουλάνοβα.
Θυμάμαι ότι η μητέρα μου ήταν εκείνη που με παρακίνησε για να πάω στη σχολή μπαλέτου του Κιέβου. Στην αρχή δεν ήμουν πολύ συνειδητοποιημένη, ήμουν εξάλλου ένα μικρό παιδί. Όταν κέρδισα το πρώτο βραβείο στον παιδικό διαγωνισμό μπαλέτου, τότε με κάλεσαν στην διάσημη Vaganova Ακαδημία στο St.Petersburgh όπου συνέχισα τις σπουδές μου. Οπότε η αλήθεια είναι ότι πέρασα στο Κίεβο μόλις τα 3 πρώτα χρόνια. Θυμάμαι όμως ότι από την αρχή είχα ενθουσιαστεί με το χορό. Παρόλο που ήμουν πολύ μικρή περίμενα πως και πως τα μαθήματα καθημερινά και δεν ήθελα να τελειώσουν. Για μένα φαινόταν κάτι πολύ φυσικό.
Ήταν δύσκολο για εσάς ως παιδί να έχετε την πειθαρχία που απαιτεί το μπαλέτο;
Το πιο δύσκολο για μένα δεν ήταν η πειθαρχία. Ήταν το γεγονός ότι ήμουν μακριά από την οικογένεια μου. Νομίζω αυτό είναι το πιο δύσκολο για ένα παιδί, το οποίο δεν συνειδητοποιεί απόλυτα το πού βρίσκεται και για ποιό λόγο. Προφανώς αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα αλλά δεν έπαυε να ήμουν ένα παιδί. Ευτυχώς σύντομα οι γονείς μου μετακόμισαν στο St. Petersburgh και κάπως τα πράγματα άρχισαν να γίνονται καλύτερα.
Ποια ήταν τα όνειρα σας όταν πρωτοξεκινήσατε την καριέρα σας;
Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να χορεύω. Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ως στόχο την καριέρα ή το που ακριβώς μπορεί να φτάσω μια μέρα. Απλώς δεν ήθελα να σταματήσω να χορεύω ούτε λεπτό.
Ποια ήταν η πρώτη στιγμή που νιώσατε ολοκληρωμένη και ικανοποιημένη με όλα όσα επιτύχατε στο μπαλέτο;
Δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ακόμη αυτό το συναίσθημα. Προφανώς νιώθω πολύ χαρούμενη για πολλά πράγματα που έχω καταφέρει γιατί ήταν στόχοι για μένα αλλά δεν έχω νιώσει ποτέ αυτό το αίσθημα της απόλυτης ικανοποίησης. Νομίζω πως αν έρθει αυτή η στιγμή που νιώθεις ότι έχεις εκπληρώσει τους στόχους σου, πρέπει να ξανακοιτάξεις καλύτερα, να αναθεωρήσεις. Να θέσεις νέους από την αρχή.
Διαβάζετε τις κριτικές; Πώς αισθάνεστε για όσα γράφουν για εσάς;
Δεν διαβάζω τις κριτικές. Δεν μου αρέσει να μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία γιατί θεωρώ ότι προκαταβάλλομαι. Θα το κάνω μόνο όταν οι φίλοι μου και οι πολύ κοντινοί μου άνθρωποι μου πουν ότι πρέπει κάτι να προσέξω.
Χορεύετε στην προσωπική σας ζωή;
Πολύ λίγο είναι η αλήθεια. Ίσως γιατί ξεδίνω τόσο πολύ με το μπαλέτο που όταν θα βγω με ενδιαφέρει περισσότερο ένα καλό φαγητό ή μια συζήτηση με φίλους.
Ήταν δύσκολο για εσάς να επιστρέψετε στη σκηνή μετά τη γέννα της κόρης σας; Τι προσπάθεια απαιτείται ώστε να επιστρέψει το σώμα στην αρχική του κατάσταση;
Η αλήθεια είναι ότι επέστρεψα στη σκηνή αρκετά νωρίς μετά τη γέννηση της κόρης μου. Μόλις μετά τους δύο μήνες άρχισα να αθλούμαι οπότε σχετικά πολύ γρήγορα επέστρεψα κανονικά. Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα πάρα πολύ ώστε να επανέλθει το σώμα μου. Βέβαια αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι η φυσική μου κατάσταση ήταν πολύ καλή από πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ήμουν πολύ προσεκτική. Οπότε το σώμα μου θυμόταν και προσαρμόστηκε σχετικά εύκολα. Βέβαια για μένα δεν υπήρχε κάποια ανάγκη να επανέλθω στην αρχική μου κατάσταση λόγω εμφάνισης κλπ. Η άσκηση και η σωστή διατροφή είναι κομμάτι της καθημερινότητας μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, άρα είναι για μένα και το πιο λογικό πράγμα να κάνω.
Πως καταφέρνετε να έχετε οικογένεια και μια τόσο μεγάλη καριέρα;
Η οικογένεια μου είναι πολύ σημαντική για μένα και με στηρίζει απεριόριστα. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη μητέρα μου η οποία έχει αφιερώσει όλη της τη ζωή σε μένα και με υποστηρίζει και με βοηθά από μικρό παιδί αλλά και τώρα πλέον με βοηθάει με την κόρη μου. Είναι σχεδόν πάντα μαζί μου στις περιοδείες μου και δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για αυτό. Ο άντρας μου είναι ένας διάσημος βιολιστής οπότε λίγο πολύ λείπουμε και οι δύο αρκετά από το σπίτι, αφού και εκείνος ταξιδεύει συνεχώς ανά τον κόσμο. Εκτιμώ όμως βαθιά τις συμβουλές του και τον τρόπο που με στηρίζει ακόμη και από απόσταση.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να χορεύετε στο Bolshoi και στη Σκάλα του Μιλάνου;
Το Bolshoi παραδοσιακά έχει όλη την προσοχή της κυβέρνησης. Είναι ένα θέατρο με τεράστια ιστορία και πολύ μεγάλη παράδοση. Για μένα ήταν όνειρο ζωής να είμαι στο μπαλέτο του Bolshoi και νιώθω σαν στο σπίτι μου. Η Σκάλα του Μιλάνου από την άλλη έχει την ίδια κλασσική παράδοση και πολλά ακόμη κοινά στοιχεία οπότε όταν χορεύω εκεί για μένα είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου.
Ποια είναι η αγαπημένη σας χορογραφία;
Aυτή που προετοιμάζω αυτή τη στιγμή.
Ποια παράσταση δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Την πρώτη φορά που χόρεψα την Λίμνη των Κύκνων σε ηλικία 17 ετών στην Αμερική.
Χριστουγεννιάτικο Γκαλά Χορού στις 11, 12 και 13/12 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. Ώρα 20.30
Πηγή: marieclaire - Λουκία Λυκίδη
