Η γνώση σε κάθε σελίδα του βιβλίου είναι απόσταγμα από το βίωμα και τον στοχασμό όχι μόνο της συγγραφέως αλλά και των άλλων γυναικών/γιαγιάδων στις οποίες δίνει φωνή.
Κάνανε όλες μαζί το σταυρό τους. Η γιαγιά μου άρχιζε τις μετάνοιες, ως το πάτωμα. Το Μαρικάκι έφερνε το θυμιατό με το λιβάνι. Πήγαιναν κατά το εικονοστάσι και ανάμεσα στους θρήνους και τις στριγκλιές λέγανε και κανένα τροπάριο για την Παναγία...παράξενα πράγματα, σκεφτόμουν. Ακατανόητα.
"Να μαζευτείτε όλοι μαζί, παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, ανήψια να σας δώ! Θέλω να μονιάσομε! Θέλω να είμαστε όλοι μαζί" τους είπε και κανένας δεν της χάλασε το χατίρι.