Η Ρέα Βιτάλη εξοργίστηκε: Το 99% των δήθεν «αξιολογούμενων» είναι άριστοι & καλοί το υπόλοιπο 1%.; Όλοι άξιοι ως υπεράξιοι; Να και τα μπόνους!

Και φτάσαμε και στα μπόνους, ήτοι χρηματική ανταμοιβή στους αποδοτικούς εκ των δημοσίων υπαλλήλων, όπως διατυμπάνισε η κυρία Κεραμέως. Από πού ο μπερντές; Από το γνωστό Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Να δούμε μέχρι ποια χρονολογία θα μας βγάλει η οικονομική μας «ανθεκτικότητα»! (Εχουμε και ψυχικά τραύματα παρελθόντος από «ανθεκτικότητες».) 

Η συγκεκριμένη υπουργός, εξίσου «τακτοποίησε» και την πολυδιαφημισμένη δήθεν αξιολόγησή Της στους εκπαιδευτικούς, ως τότε υπουργός Παιδείας. Ωραίο ανέκδοτο η αξιολόγηση! 

Καθώς, αγαπητοί μου αναγνώστες, μελετώντας βαθύτερα το θέμα διαπίστωσα ότι αξιολόγηση κατά Κεραμέως σήμαινε σύστημα ατομικής επιμόρφωσης που βάζει τη σφραγίδα του εξαιρετικού στο 99% των δήθεν «αξιολογούμενων» και τουλάχιστον του καλού στο υπόλοιπο 1%. 

Εν ολίγοις όλοι βγήκαν από άξιοι ως υπεράξιοι! Ανάμεσά τους, προφανέστατα, και ο καθηγητής που προσφάτως συνελήφθη γιατί έβλεπε οράματα τον Ιησού! Δηλαδή οι παθογένειες κάτω από το χαλί κι έχει ο Δίας! (Αφού ο Θεός σήκωσε τα χέρια ψηλά). Την ίδια λοιπόν οδό ευτυχίας ακολουθούμε πλέον από άλλο υπουργείο. 

Γράφει η Ρέα Βιτάλη στο protagon.gr

Μα εγώ, ενοχλητικά αναρωτιέμαι, πώς γίνεται να δύνασαι να ανταμείβεις υπάλληλο προς τα πάνω αν αντιστοίχως δεν δύνασαι να τον τιμωρήσεις ως «προς τα κάτω»; 

Να σας πω ένα απλό παράδειγμα από άλλη υπηρεσία για να πιάσετε το νόημα αυτού που φωνάζω με κάθε τρόπο;

Θυμάστε τον καταδικασμένο αστυνόμο που στεκόταν στο φυλάκιο και που έγινε φόνος στα πόδια του, η τραγική Κυριακή, ενώ εκείνος δεν κουνήθηκε ρούπι; Και αντιστοίχως τις δυο γυναίκες αστυνομικούς που επίσης ΔΕΝ κινήθηκαν; «Καρατομήθηκαν» διατυμπάνισαν τα μέσα την επομένη. 

Ξέρετε πώς καρατομείται κάποιος εις το Ελληνικό Δημόσιο; 

Με αλλαγή υπηρεσίας. Οι συγκεκριμένοι πήγαν Αμυγδαλέζα. Να προστατεύσουν τους εκεί δυστυχείς και βολικά αμίλητους. Το αντίστοιχο, αναγνώστες μου, ισχύει για όλες τις Υπηρεσίες του Δημοσίου. Μονιμότητα και ατιμωρησία. Τραγικά ας το ορίσουμε… Εντέλει «Μάτι».

Και ενώ δεν λύνουμε την παθογένεια γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς, κανένας δεν θα μπορούσε…. Διαλαλούμε Μπόνους αποδοτικότητας. «Το 40% του ποσού ανταμοιβής κατανέμεται ισομερώς στους δικαιούχους υπαλλήλους και το 60% κατανέμεται μη οριζόντια και σε συνάρτηση με την προσφορά του κάθε υπαλλήλου στην επίτευξη του στόχου».

Μπορείτε να εμπιστευτείτε φερεγγυότητα; Μπορείτε να νοιώθετε ασφαλείς για το μέλλον; Να γιατί δεν θα πάψω να φωνάζω για την αναγκαιότητα της υγιούς αντιπολίτευσης ως ευεργεσία για τον τόπο. Οχι αυτής που θα ποτίζει (ακόμα μια φορά) τον καταστροφικό λαϊκισμό αλλά αυτής που θα παρακολουθεί κατά πόδας την όποια κυβέρνηση να μην λαϊκίσει. Αντιλαμβάνεστε τη διαφορά; 

Υ.Γ Αντιστοίχως ο Στέφανος Κασελάκης, αρχηγός της αντιπολίτευσης εξήγγειλε 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο. Ολέ!