Ποιο σχολείο τελείωσαν οι ηθοποιοί μας Μιμή Ντενίση & Κάτια Δανδουλάκη; Συγκινητική γιορτή αποφοίτων

Σε κλίμα εορτασμού και συγκίνησης, παλαιότερες απόφοιτες και σημερινοί μαθητές μίλησαν για το σχολείο τους, ενώ η παραδοσιακή ορχήστρα Εστουδιαντίνα ταξίδεψε το κοινό με μελωδίες της Ιωνίας. Την εκδήλωση παρουσίασε η Διευθύντρια του Pierce, Όλγα Τζούλιους, που έχει υπηρετήσει το σχολείο για περισσότερα από 40 χρόνια.

Ο Πρόεδρος του Κολλεγίου David G. Horner καλωσόρισε το κοινό μιλώντας για το «χρέος» 140 ετών που έχει το Κολλέγιο απέναντι στους ιδρυτές του: να συνεχίσει να προσφέρει στους μαθητές του και στην κοινωνία όλα όσα πρόσφεραν οι ιδρυτές του. H Δρ. S. Sue Horner μίλησε για την ιδιαίτερη προσωπικότητα της ιδρύτριας του Κολλεγίου Mary West, μίας Αμερικανίδας ιεραποστόλου που, με τις πράξεις της, υπερασπίστηκε τη θέση των γυναικών και το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση, ιδρύοντας το πρώτο σχολείο για κορίτσια στη Σμύρνη το 1875.

Η Μιμή Ντενίση, επίτιμη προσκεκλημένη και απόφοιτη, μοιράστηκε αξέχαστες σχολικές αναμνήσεις. «Σ’ αυτό το θέατρο που βρίσκομαι σήμερα έκανα τα πρώτα μου θεατρικά βήματα», είπε η διακεκριμένη ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, συμπληρώνοντας: «Σήμερα αισθάνομαι ότι γύρισα στην αγκαλιά της οικογένειάς μου… Έμαθα να αγαπώ αυτό το σχολείο από τη μητέρα μου και η κόρη μου από εμένα!».

Η κυρία Ντενίση παρουσίασε με γλαφυρό τρόπο ιστορικά στοιχεία για την ίδρυση του Κολλεγίου στη Σμύρνη, που προέκυψαν μετά από πολυετή έρευνα για τη συγγραφή του επιτυχημένου θεατρικού της έργου «Σμύρνη μου Αγαπημένη». Αφηγήθηκε την παράλληλη ιστορία του Κολλεγίου και της Σμύρνης και μίλησε για την πρωτοπόρο Minnie Mills, την καθηγήτρια που άνοιξε τις πόρτες του σχολείου σε 1,200 Αρμένιους και Έλληνες για να τους προστατεύσει στη μεγάλη φωτιά της Σμύρνης το 1922.

Μαγική ήταν η στιγμή στην οποία απόφοιτες παλιότερων ετών μοιράστηκαν ιστορίες από τα σχολικά τους χρόνια. Η Μίνα Κατσαρέλλη, απόφοιτη του 1946, είπε: «Μετά τον πόλεμο, τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Το Pierce έθεσε μέσα μου τα θεμέλια της δημοκρατικής συνείδησης, να νιώθω ίσος μέσα στους ίσους». Η Σοφία Ζαραμπούκα μας πήγε πίσω στο 1951 όταν, στις εξετάσεις εισαγωγής στο Pierce, αντί να γράψει έκθεση… ζωγράφισε, κάτι το οποίο το σχολείο επιβράβευσε κάνοντάς την δεκτή. Η δημοσιογράφος Μαίρη Καρανάσου-Παπανδρέου είπε ότι το Pierce τής δίδαξε να βλέπει από άλλη οπτική γωνία και να βγάζει το καλό στους άλλους, ενώ η συγγραφέας Πόλυ Θεοφανίδου-Μηλιώρη τόνισε ότι τις καλές κριτικές για τα 18 της βιβλία, τις οφείλει στην καθηγήτρια Μαρίκα Στρομπούλη, που φρόντισε να αναπτύξει το χάρισμα που είχε από μαθήτρια ακόμη στον γραπτό λόγο.

Ακολούθησαν πολλές μαρτυρίες από αποφοίτους, που μίλησαν για όλα όσα τους δίδαξε το Pierce: Συνέπεια, ειλικρίνεια, ελευθερία, σιγουριά, αλλά πάνω απ’ όλα την αίσθηση της οικογένειας, της αγάπης και της υποχρέωσης να δουλεύεις για το σύνολο, «να μην υπηρετείς, αλλά να υπηρετείσαι» όπως είναι και το μότο του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος. Μεταξύ άλλων, στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» η βραβευμένη απόφοιτος Ουρανία Κλη-Εφραίμογλου, και πολλοί άλλοι απόφοιτοι που έχουν διακριθεί σε διάφορους τομείς δραστηριότητας. Ακολούθησε reunion των τάξεων ’45, ’46, ’55, ’56, ’65, και ’66 σε ιδιαίτερα εορταστικό κλίμα.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε άλλη μία σπουδαία προσωπικότητα που ανήκει στο σώμα αποφοίτων, η Κάτια Δανδουλάκη, που σχολίασε: «Σήμερα έζησα μία από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις των τελευταίων ετών. Ήταν σαν να αποφοίτησα χθες, μακάρι να ξαναγεννιόμουν για να ξαναέρθω στο Pierce».